Εσπίριτου Σάντο

I

(Espirito Santo). Ομοσπονδιακή πολιτεία (45.597 τ. χλμ., 3.097.232 κάτ. το 2000) της Βραζιλίας. Βρέχεται στα Α από τον Ατλαντικό ωκεανό και συνορεύει με τις πολιτείες Μπαΐα προς τα Β, Μίνας Ζεραΐς προς τα Δ και Ρίο ντε Τζανέιρο προς τα Ν. Η πολιτεία (μια έκταση 10.153 τ. χλμ. της Σέρα ντος Εμορές είναι αμφισβητούμενη μεταξύ της Ε.Σ. και της Μίνας Ζεραΐς), εκτείνεται από τον ποταμό Ιταμπαποάνα στα Ν μέχρι σχεδόν τον ποταμό Μουκούρι στα Β. Μορφολογικά αποτελείται από μια παράκτια πεδιάδα, ελώδη σε ορισμένα τμήματά της και από μια εσωτερική ορεινή ζώνη που ανέρχεται όσο προχωρεί προς τα ΝΔ, όπου υψώνεται στην κορυφή Πίκο ντα Μπαντέιρα (2.884 μ.), την υψηλότερη στο εσωτερικό του βραζιλιάνικου εδάφους.

Ο πληθυσμός ασχολείται κυρίως με τη γεωργία (καφές, ζαχαροκάλαμο, ρύζι, μανιόκα) και κατά ένα μέρος με την εκμετάλλευση του δασικού πλούτου. Οι βιομηχανίες, που παρουσιάζουν μόνο τοπικό ενδιαφέρον, ασχολούνται κυρίως με την επεξεργασία και μεταποίηση των γεωργικών προϊόντων. Πολυάριθμοι είναι οι αγροτικοί συνοικισμοί, ιδιαίτερα στις κοιλάδες των ποταμών Ντόσε και Ιταπεμιρίν· η μόνη πραγματική πόλη είναι η πρωτεύουσα Βιτόρια (46.184 κάτ.), λιμάνι στον Ατλαντικό με ζωηρή κίνηση, στο οποίο αποστέλλονται ορυκτά από τη Μίνας Ζεραΐς. Η Βιτόρια συνδέεται σιδηροδρομικά με το Ρίο ντε Τζανέιρο και τη σημαντική γεωργική αγορά Κολατίνα στον ποταμό Ντόσε.

Η Ε.Σ. αποικίστηκε από το 1535. Το 1824 αποτέλεσε επαρχία της βραζιλιάνικης αυτοκρατορίας και το 1889 ομοσπονδιακή πολιτεία.

Ιστορική φωτογραφία ενός δρόμου της Βιτόρια, πρωτεύουσας της ομοσπονδιακής πολιτείας της Βραζιλίας Εσπίριτου Σάντο.

Τοπίο κοντά στη Μπάρα Σέκα, περιοχή με πυκνά δάση στην ομοσπονδιακή πολιτεία της Βραζιλίας Εσπίριτου Σάντο. Η γεωργία και η εκμετάλλευση του δασικού πλούτου είναι οι κυριότερες οικονομικές πηγές της πολιτείας.

II

(Espirito Santo). Νησί (4.860 τ. χλμ.) του Βανουάτου, το μεγαλύτερο στο αρχιπέλαγος αυτό του Ειρηνικού. Το νησί είναι ηφαιστειογενούς προέλευσης –σε αυτό βρίσκεται η υψηλότερη κορυφή του Βανουάτου (1.809 μ.)– και το έδαφός του καλύπτεται από υγρά, τροπικά δάση και φυτείες κοκκοφοίνικα, καφέ, κακάο και ζαχαροκάλαμου. Στο εσωτερικό του νησιού κατοικούν φυλές Μελανησίων. Βλ. λ. Βανουάτου.